Park Zdrojowy założony został w 1906 r. Pisano wówczas, że:
do lasu z jednej, a do kolumnady z drugiej strony urządzono rozległe, piękne artystycznie ogrodnicze plantacje, które łączą się z urozmaiconymi w liczne ławki promenadami prowadzącymi do lasów i gór.
Ze względu na wartości przyrodnicze oraz unikatowy charakter kompozycji Park Zdrojowy w Polanicy-Zdroju w 1991 r. wpisany został do rejestru zabytków i podlega ochronie prawnej. Uzupełnieniem walorów przyrodniczych Parku Zdrojowego była jego kompleksowa modernizacja przeprowadzona w latach 2010-2011. Uwzględniając zabytkowy charakter parku wprowadzono m.in. elementy małej architektury, urządzono punkty widokowe oraz wzbogacono tereny zielone. Na terenie parku zainstalowany został również monitoring wizyjny.
Park Centralny jest najbardziej reprezentacyjną i najstarszą częścią Parku Zdrojowego, której główną oś stanowi promenada biegnąca od pijalni ku altanie z ujęciem wody mineralnej. Druga z osi biegnie prostopadle do pierwszej. Na niej znajduje się podświetlana fontanna oraz Park Szachowy po drugiej stronie ul. Parkowej.Główna promenada prowadzi w kierunku Parku Różaneczników.
Park Szachowy to odnowiona część Parku Zdrojowego, w której znajdują się: szachownica z dużymi figurami, fontanny, plac zabaw i liczne pomniki przyrody.
Park Różaneczników jest najbardziej naturalną, leśną częścią Parku Zdrojowego, do której prowadzi alejka od altany. Na jego terenie znajduje się pomnik przyrody – skupina różaneczników – o powierzchni 0,4 ha.
Park Józefa – w tej części Parku Zdrojowego zlokalizowane są naturalnej wielkości figury przedstawiające kuracjuszy w strojach z epoki oraz osoby związane z uzdrowiskiem.
Park Leśny to nieco odleglejsza część Parku Zdrojowego (za ul. Chrobrego), w której znajdują się m.in. rzeźba niedźwiedzia polarnego i ścieżki edukacji ekologicznej.
źródło: www.polanica.pl