Odbudowa wieży widokowej na Śnieżniku Kłodzkim w obrębie działki Nr 370, obręb Stronie Lasy
Raport został opracowany za zamówienie Gminy Stronie Śląskie przez mgr Jerzy Weretelnik oraz dr Elżbieta Weretelnik pod kierunkiem dr Wojciecha Jankowskiego. Raport został opublikowany w kwietniu 2013 r.
Śnieżnik – to najwyższe wzniesienie Masywu Śnieżnika (1425 m n.p.m.), będącego najwyższą górską grupą polskich Sudetów Wschodnich i drugim, po Karkonoszach pod względem wysokości w polskich Sudetach. Planowana inwestycja polegająca na odbudowie wieży widokowej na Śnieżniku Kłodzkim zlokalizowana jest na szczycie tej góry, w miejscu istniejącej do 1973 roku starej wieży widokowej, która uległa destrukcji w wyniku działania kwaśnych deszczów i mgieł (w tym też okresie uległy zniszczeniu lasy sudeckie szczególnie na Pogórzu Izerskim).
Wariant I zakładał odbudowę wieży z windą, zapleczem gastronomicznym i mieszkalnym, ogrzewaniem, W wariancie „I” zakładano budowę drogi o litej nawierzchni o szerokości ok. 4 m, przy budowie której byłby potrzebny pas techniczny, odwadnianie drogi równoległymi rowami. Pod drogą zakładano wykucie w skale kanału o wymiarach ok. 1,3 m x 1,3 m i ułożenia w nim rur na wodę, ścieki oraz położenia kabli energetycznych kanałem od schroniska „Na Śnieżniku”
Wariant II opracowany przez Politechnikę Krakowską zakładał odbudowę wieży bez doprowadzania na stałe mediów, bez zaplecza gastronomicznego, bez ogrzewania, bez kucia kanału do doprowadzenia mediów. Na czas budowy planowano wykonanie tymczasowej kolei linowej od schroniska „Na Śnieżniku” do miejsca odbudowy wieży, doprowadzenia kabla energetycznego, wykonanie lądowiska dla helikoptera na szczycie Śnieżnika. Rozważano wybudowanie drogi dojazdowej na szczyt Śnieżnika po trasie turystycznej.
Wariant III wybrany do realizacji przedstawiono poniżej
ZAŁOŻENIA ODBUDOWY WIEŻY WIDOKOWEJ NA ŚNIEŻNIKU WG WARIANTU „III”. WSTĘPNIE ZAKŁADA SIĘ :
– Podobnie jak w wariancie „II” – odbudowę „zimnej wieży widokowej” bez konieczności budowy drogi dojazdowej od Schroniska PTTK na szczyt Śnieżnika oraz bez konieczności wykucia w skałach kanału teleletchnicznego (o przekroju ok. 1,3 mx1,3 m) celem doprowadzenia pełnego uzbrojenia do obiektu;
– Budowę u wejścia do wieży wiatrochronu zamiast oszklonego pawilonu wielo- funkcyjnego;
– Wstępne wytyczenie lokalizacji kontenerów mini zaplecza budowy;
– Wytyczenie i przygotowanie terenu pod lądowisko helikoptera przy bazie materiałowo-przeładunkowej na Przełęczy Śnieżnickiej (poziom 1123,16 m n.p.m.) z uwzględnieniem zasad wyznaczania lądowiska w terenie dla ciężkiego śmigłowca transportowego MI-8 („Wytyczne..” Komendy Głównej Państwowej Straży Po- żarnej z 2006 r.);
– Usytuowanie bazy (wraz z zapleczem socjalnym budowy) na Przełęczy Śnieżnickiej – w miejscu nie istniejącego już schroniska.
Proponowaną lokalizację bazy materiałowo-przeładunkowej oraz dolnego lądowiska helikoptera na Przełęczy Śnieżnickiej oraz trasy dowozu materiałów budowlanych ilustruje rys. nr 21 w części końcowej opracowania.
Zakłada się, iż droga leśna (ok. 4,5 km) z Przełęczy Śnieżnickiej do kopuły Śnieżnika – placu budowy, będzie wykorzystywana w razie potrzeby, wyłącznie w okresie występowania pokrywy śnieżnej. Rysunki przedstawiające wieżę nr 19 i 20 w końcowej części opracowania.
Cały raport to ponad 200 stron, możesz w nim przeczytać m.in. o planowanych panelach fotowoltaicznych umieszczonych na wieży oraz o zagrożeniach wynikających dla środowiska z realizacji budowy.
